Wil jij gelukkig zijn?
Stop dan met zelfafwijzing!
Je kunt niet gelukkig worden.
Onze natuurlijke staat van zijn is geluk. Kijk maar eens naar baby’s en peutertjes. Zij zijn bijna allen van nature gelukkig. Slechts enkele van hen heeft iets meegemaakt waardoor ze niet gelukkig kunnen zijn. Naar mate kinderen opgroeien zie je steeds meer het geluk verdwijnen. Dit komt doordat kinderen onbewust allerlei gedrag aanleren waarmee ze zichzelf onbewust ongelukkig maken.
Dit gedrag leren ze van hun opvoeders, familie, leraren op school, sportinstructeurs of vriendjes en vriendinnetjes. Naast opvoeding maken kinderen allerlei vervelende gebeurtenissen en jeugdtraumatische ervaringen waardoor allerlei misvattingen kunnen ontstaan. Veel kinderen hebben bewust of onbewust last van overtuigingen zoals ik doe er niet toe, ik ben niets waard, ik ben ongewenst, ik ben slecht, ik mag er niet zijn, ik ben waardeloos, ik ben een nietsnut, ik ben machteloos ik ben schuldig of ik ben dom.
Van kinds af aan ontwikkelen we strategieën om het tegendeel te bewijzen. We doen onze uiterste best om aandacht, liefde, warmte en waardering te krijgen. We willen waardevol zijn, ertoe doen, geliefd, gewenst, nuttig, goed genoeg, machtig, slim en rechtvaardig zijn.
Op het moment dat je aan een van deze dingen niet kunt voldoen of het tegendeel blijkt, is de kans groot dat je jezelf onbewust afwijst. Het kan zijn dat je jezelf afwijst na een fout die je gemaakt hebt of nadat een ander kritiek op je heeft of boos op je is.
Enkele voorbeelden:
- Je laat een glas op de grond vallen en zegt tegen jezelf wat dom van me.
- Je maakt voor de zoveelste keren dezelfde fout en noemt jezelf erg lomp.
- Je laat je gsm kapotvallen en bent boos op jezelf.
- Je voelt je schuldig dat je de ander hebt gekwetst.
- De ander betrapt je op een fout waardoor je van jezelf baalt.
- Je partner wordt verliefd op een ander waardoor je jezelf te kort vindt schieten.
- Je vindt jezelf lelijk.
Je kunt niet gelukkig worden.
Je kunt wel stoppen met jezelf ongelukkig te maken.
Elke zelfafwijzing maakt je ongelukkiger. Je kleineert en vernedert jezelf er mee. Je betitelt jezelf als foutief, dom of slecht. Je haalt jezelf er enorm mee omlaag.
Zodra je gaat inzien dat zelfafwijzingen destructief zijn en je ongelukkig zijn in stand houdt, kun je besluiten om er mee te gaan stoppen.
Deze beslissing is heel belangrijk!
Het is een ommekeer in je leven. Je kiest dan voor een liefdevolle aanpak in plaats van een harde aanpak en hiermee hard voor jezelf te zijn. Zodra je er mee stopt om jezelf af te wijzen kies je voor zelfliefde. Het is een beslissing waarmee je voor jezelf kiest in plaats van jezelf nog meer af te wijzen.
Zodra je gaat stoppen met jezelf af te wijzen ga je jezelf steeds beter voelen en ontdek je allerlei misvattingen die je in je jeugd onbewust hebt aangeleerd. Uiteraard kan het zo zijn dat in het begin allerlei gevoelens en emoties naar boven komen. Het kan lijken of het erger en slechter met je gaat. Maar dat is zeer zeker niet het geval. Stoppen met zelfafwijzing maakt oud zeer in je wakker. Oud zeer dat door jou gezien en getroost mag worden. Als je leert hoe je dit kunt doen dan wordt het minder pijnlijker.
Stoppen met zelfafwijzing is niet eenvoudig.
De zelfafwijzing gebeurt geheel automatisch doordat je geconditioneerd bent. Van kinds af aan wijs je jezelf af. Bovendien zijn er 1001 manieren waarbij je jezelf afwijst zoals iets negatiefs van jezelf benoemen, boos op jezelf zijn, klagen, roddelen en jezelf schuldig voelen. Het duurt even voordat je al je patroontjes doorhebt.
Een zelfafwijzing heeft ook een (schijnbaar) voordeel, anders zou je het niet doen. Zo wijzen heel veel mensen zichzelf af omdat het minder pijn doet dan door een ander afgewezen te worden.
Desalniettemin kun je de zelfafwijzing telkens neutraliseren of beëindigen als jezelf er bewust van bent.
Je kunt ook op zoek gaan naar het motief en het voordeel van de zelfafwijzing.
De zelfafwijzingen zijn namelijk ergens in je kindertijd begonnen. Ze zijn het gevolg van een eerdere oorzaak. Door op zoek te gaan naar deze oorzaak, hier bewust van te worden en deze te neutraliseren, stopt de zelfafwijzing. Daarna zul je je niet meer afwijzen tijdens dezelfde omstandigheden. Het is dan niet meer nodig om de ‘pijn van de oorzaak’ te beschermen welke voelbaar was via een gevoelsherinnering.
Meestal hebben we meerdere nare gebeurtenissen meegemaakt. Dat betekent dat er meerdere oorzaken kunnen zijn waarom je jezelf afwijst. Zolang je jezelf nog afwijst zijn er nog oorzaken die onderzocht en geneutraliseerd mogen worden. Elke zelfafwijzing geeft op deze manier aan dat er nog iets te helen is.
De vraag ‘waarom wijs ik mezelf af?’ maakt je nieuwsgierig en kan je aanzetten te zoeken naar de oorzaak die geheeld mag worden.
Kies ervoor om te stoppen met jezelf af te wijzen!
Telkens weer…
Daarmee verdwijnt jouw ongelukkig zijn!
Wil jij leren omgaan met afwijzingen en stoppen met zelfafwijzingen?
Dan kan ik je beslist de online programma ‘Leer omgaan met afwijzing’ aanbevelen.
Deze training leert je alles over zelfafwijzingen, hoe je er mee kunt stoppen, waardoor ze ontstaan en hoe je de oorzaak kunt neutraliseren.
Voor meer informatie zie:
Online programma Leer omgaan met afwijzing!
Ben jij bereid te stoppen met jezelf af te wijzen?
Geef je reactie in onderstaande commentaarvelden…
