Als je ongelukkig bent, ben je geïdentificeerd met je gevoel!
Als je niet ongelukkig wilt zijn, ook!
Als je ongelukkig bent, ben je jouw gevoel geworden.
Het gevoel van ongelukkig zijn zit als het ware om je heen. Je bent verdronken in het gevoel van ongelukkig zijn. Je ziet geen uitweg meer.
In dit geval is er maar één hoop; dat anderen je eruit trekken.
Dat iemand je gelukkig maakt of leert hoe je gelukkiger kunt zijn. Je laat je leven leiden door anderen. Jouw geluk hangt af van hulp van de ander.
Als je ongelukkig bent, heb je jezelf gekleineerd tot een ongelukkig persoon.
Als je niet ongelukkig wilt zijn, zit je jezelf in dezelfde fase als dat je gelukkig wilt zijn.
Als je gelukkig wilt zijn, ben je niet gelukkig. Onbewust voel je je ongelukkig.
Als je niet ongelukkig wilt zijn, ben je gelukkig niet verdronken in het gevoel. Maar je staat er wel met beide benen in. Je staat als het ware in de modder. Het ongelukkig zijn hangt als een molensteen om je nek. Je laat je leven leiden door het gevoel van ongelukkig zijn. Je lijdt eronder.
Doordat je lijdt onder het gevoel van ongelukkig zijn, heeft dit gevoel jou in zijn macht. Jij bent machteloos, zolang je nog niet gelukkig bent.
Als je uiteindelijk gelukkig bent ben je bang dat dit gevoel maar voor even is en dat je toch weer ongelukkig wordt.
Het is een cliché, je wilt graag gelukkig zijn maar je hebt dit niet in de hand.
Als je in de fase zit gelukkiger te zijn, sleep je het ongelukkig zijn mee. Als je eenmaal het geluk te pakken hebt, wordt je getart door de angst om weer ongelukkig te worden.
Je kunt niets doen om langdurig gelukkig te blijven. Wat je ook doet, je sleept nare gevoelens en angsten mee.
Ik heb het over geluk en ongeluk.
Hetzelfde verhaal geldt voor andere gevoelens zoals: afwijzing, eenzaamheid, waardeloosheid, verdriet, schuldgevoel, schaamte, boosheid, woede, gekleineerd worden of er niet mogen zijn.
Zolang je met een nare gevoelens bent geïdentificeerd, het niet wilt ervaren, of er bang voor bent, draai je om de hete brij heen en sleep je het nare gevoel met je mee.
Het helpt zelfs niet de gevoelens te aanvaarden. Want wie wil het nare gevoel aanvaarden? Is dat niet degene die ze ook weg wilt hebben? Aanvaarden is een andere strategie om van nare gevoelens af te komen. Gevoelens mogen er dan even zijn, als ze maar weer snel weggaan. Zo kun je de nare gevoelens niet loslaten. Loslaten is weg willen hebben.
Er zijn twee dingen die belangrijk zijn te beseffen.
1) Je bent niet het gevoel.
Je hebt een naar gevoel. Beter verwoord: je neemt een naar gevoel waar. Het gevoel verschijnt in jou. Jij kunt bepalen hoe je er op reageert : laat je het gevoel er zijn, baal je ervan, probeer je het te onderdrukken, weg te krijgen of ben je nieuwsgierig.
2) Een naar gevoel is een signaalfunctie.
Elk naar gevoel heeft je wat te vertellen.
Een naar gevoel ontstaat door een gevoelsherinnering of misvatting. De gevoelsherinnering is een herinnering van een eerdere gebeurtenis waarbij je dezelfde gevoelsbeleving ervaarde. Meestal een gebeurtenis vanuit je vroege jeugd. Een gevoelsherinnering is als verdriet. Zolang je verdriet bij je draagt, heb je onvoldoende ruimte voor geluk.
De misvatting ontstaat doordat je ergens verkeerd zit wat betreft ideeën. Wellicht heb je een verkeerd idee over jezelf of een beperkende overtuiging. Het is een misvatting die je als kind hebt ervaren tijdens een gebeurtenis.
Elke vorm van ongelukkig zijn en het hierbij horende nare gevoel heeft je iets te vertellen. Het is als een huilend kind dat aandacht nodig heeft. Probeer deze gevoelens niet weg te krijgen maar luister naar het gevoel. Probeer te begrijpen en te achterhalen wat het je wil vertellen.
Als het je niet lukt de boodschap duidelijk te krijgen, laat het gevoel er dan zijn.
Ga er niet in mee of tegenin. Wees alert. Een naar gevoel gaat vanzelf voorbij of het vertelt zijn verhaal als de tijd rijp is.
